Ο υφυπουργός Παιδείας Άγγελος Συρίγος ανέλυσε χτες από το βήμα της Βουλής πώς βλέπει τις πορείες κάθε χρόνο στην επέτειο του Πολυτεχνείου: «εθιμικές, που καταλήγουν σε ταβέρνες με παϊδάκια όπου όλοι μαζί τραγουδάνε αντάρτικα τραγούδια». Το υπογράφω: η γνώση του για τις διαδηλώσεις είναι από τις γελοιογραφίες του Χαντζόπουλου στα Νέα. Μιλάμε για άνθρωπο που το κραυγάζει, «δεν έχω επαφή με τον κόσμο».
Στις διαδηλώσεις και εκδηλώσεις στην επέτειο του Πολυτεχνείου εδώ και 48 χρόνια έχουν πάρει μέρος εκατομμύρια Έλληνες. Αναρωτιέμαι, τον απασχόλησε ότι οι μισοί από τους διαδηλωτές της δεκαετίας του ’70 δεν ζουν καν για να του απαντήσουν; Σκέφτηκε ότι την απάντηση μπορεί να την πάρει από τα παιδιά και τα εγγόνια τους;
Μάλωσε επίσης, ο Άγγελος Συρίγος, τους γονείς μας που δεν βγήκαν στο δρόμο να ρίξουν νωρίτερα τους οπλισμένους δικτάτορες και κατέφυγε κατόπιν σε ανάλυση ψυχαναλυτικής έμπνευσης:
❝
Δεν υπήρξαν ογκώδεις συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις και πορείες επί Χούντας […]. Αυτό που δεν έγινε από την πλειοψηφία του λαού όταν χρειαζόταν, όταν δηλαδή υπήρχε η Χούντα, έπρεπε να αναπληρωθεί μετά […]. Μετά το 1974, λοιπόν, είχαμε τις πορείες μας, είχαμε τα λάβαρά μας, τραγουδάμε αντάρτικα στις ταβέρνες και μετά πηγαίναμε σπίτι μας ήσυχοι ότι έχουμε εκπληρώσει εκ του ασφαλούς, με καθυστέρηση ετών, το αντιστασιακό μας καθήκον έναντι της δικτατορίας. Επρόκειτο για μίμηση, για κακό θεατρικό παίγνιο, για παρωδία.
Δυο πράγματα συγκρατούμε: Πρώτον, την εμμονή του με τις ταβέρνες και τα αντάρτικα. Δεύτερον, την αδυναμία να κατανοήσει ότι στις διαδηλώσεις κάθε 17 Νοέμβρη μπορεί να τιμά κανείς την ιστορία, τα θύματα και την ίδια ώρα να διεκδικεί στο πλαίσιο της εποχής. Μέσ’ την επικαιρότητα δηλαδή.
Α, και κάτι ακόμα: ότι δεν έχει τη στοιχειώδη πολιτική αντίληψη, να μην προσβάλει αχρείαστα τους μισούς Έλληνες πολίτες, με τις «μιμήσεις» και τις «παρωδίες». Αυτό που καταλαβαίνει δηλαδή ο συνδικαλιστής πρωτοβάθμιου σωματείου. Τόση αμετροέπεια, αλλά και τόση αγωνία να τον ακούσει το ακροδεξιό ακροατήριο της Α’ Αθηνών. Όπως τότε που ο βουλευτής (ακόμα) της ΝΔ Μπογδάνος είχε δημοσιοποιήσει τα ονόματα των προσφύγων και μεταναστών μαθητών στην Αθήνα. Και ο κ. Συρίγος είχε σπεύσει στο ραδιόφωνο να επισημάνει ότι είναι πράγματι πρόβλημα «από το Μουσείο μέχρι τέρμα Πατησίων τα σχολεία να έχουν 90% μαθητές χωρίς ελληνική καταγωγή».
Η ανάλυση Συρίγου για το Πολυτεχνείο δεν είναι μόνο επιπέδου καρικατούρας, αλλά εκφράζει και το διαρκές άγχος της ελληνικής Δεξιάς για τη ριζοσπαστικοποίηση της Μεταπολίτευσης. Κάποτε κυκλοφορούσε σε πιο περιορισμένους κύκλους και χαμηλόφωνα. Χτες, 14 Ιουλίου 2022, εκφωνήθηκε επίσημα, στο κοινοβούλιο, σε σύνδεση μάλιστα με το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ που συζητιόταν: «ο μύθος του Πολυτεχνείου όπως δημιουργήθηκε στα μεταπολιτευτικά χρόνια, αντανακλά πλήρως στο ελληνικό πανεπιστήμιο».
Αυτά από άνθρωπο κυβέρνησης που μάζεψε όσους ήθελαν να… «μείνουν Ευρώπη», παρέα με τον Μάκη Βορίδη και τον Θάνο Πλεύρη. Ελπίζω νιώθουν ασφαλείς. Έτσι, για να το θέσω ψυχαναλυτικά κι εγώ.
* στη φωτογραφία ο φιλοχουντικός Ελεύθερος Κόσμος της 18ης Νοεμβρίου 1975. Το άγχος της Δεξιάς για τη μεγάλη διαδήλωση για το Πολυτεχνείο κάθε χρόνο, ήταν ήδη φανερό
