Από την ίδρυσή του στα 1837 ως εκπαιδευτικός και πνευματικός θεσμός του ελληνικού κράτους, το πανεπιστήμιο και το φοιτητικό του σώμα ως όλον, συγκρότησαν μια μικροκοινωνία με τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τις δικές της ανάγκες και προβλήματα, μια κοινότητα που διατηρούσε όμως την ικανότητα να αυτορυθμίζεται και να μεταβάλλει την ταυτότητά της προχωρώντας στο χρόνο.
Στον πυρήνα αυτής της κοινότητας βρέθηκε το φοιτητικό κίνημα, ένα από τα δυναμικότερα και πιο παρεμβατικά τμήματα της ελληνικής κοινωνίας. Άλλοτε διεκδικώντας καλύτερους όρους φοίτησης και διαβίωσης για τα μέλη του, άλλοτε αρθρώνοντας λόγο για τα μεγάλα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα του καιρού του, κάποτε ευρισκόμενο απέναντι στην κατασταλτική δράση του κράτους και τις πολιτικές διώξεις, το φοιτητικό κίνημα αποτέλεσε έναν από τους συντελεστές της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας αποδίδοντας στα μέλη του μια ταυτότητα πρόσκαιρη, αλλά καθοριστική για την πορεία του βίου τους.
Στην παρούσα έκδοση η ιστορικός Αγγελική Χριστοδούλου, συστηματική μελετήτρια του φοιτητικού κινήματος, συζητά με τον Βαγγέλη Καραμανωλάκη για μικρότερες και μεγαλύτερες ιστορίες από αυτήν τη μικροκοινωνία που διαρκώς εναλλάσσεται και στρέφεται σε νέες διεκδικήσεις και συλλογική οργάνωση.
Πιάνοντας τα νήματα από τα τέλη του 19ου αιώνα και την εγγραφή της πρώτης φοιτήτριας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, και φτάνοντας έως την καταστολή των φοιτητικών κινητοποιήσεων από το μεταξικό καθεστώς οι δύο συνομιλητές, σε ένα διαρκές παιχνίδι με τον χρόνο, αναδεικνύουν τις πολλαπλές πτυχές της φοιτητικής ζωής στον Μεσοπόλεμο και διαχρονικά.
▸ Περισσότερα εδώ: Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ)
