Μιλώντας στην Επιτροπή Ισότητας της Βουλής, στην παρουσίαση της Έκθεσης της UNICEF 2020 για το παιδί, η Θεανώ Φωτίου επεσήμανε πως «δεν είναι σωστό να εμφανίζεται ότι υπάρχει βελτίωση των δεικτών για τα παιδιά κατά την τελευταία δεκαετία, διότι η δεκαετία 2011-2021 δεν είναι μια ενιαία περίοδος με κοινά χαρακτηριστικά».
Πιο συγκεκριμένα, έως το 2015 υπήρχε διαρκώς επιδείνωση των δεικτών παιδικής φτώχειας και αποκλεισμού, που το 2015 έφθασε στο 37,8%. Από εκεί και μέχρι το 2019, περίοδο που συμπίπτει με τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, το ποσοστό αυτό έπεσε και -όπως η ίδια η Έκθεση αναφέρει- έφθασε το 30,5%.
Όπως σημείωσε η Θεανώ Φωτίου, η Έκθεση δεν αναφέρει παρά μέρος μόνον των καθοριστικών θεσμικών παρεμβάσεων του ΣΥΡΙΖΑ: το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα (ξεκίνησε το 2017 έως ΚΕΑ), το νόμο για την Αναδοχή & Υιοθεσία, το νόμο για την Επιτροπεία Ασυνόδευτων Ανήλικων, που λόγω μεταφοράς της αρμοδιότητας από το υπουργείο Εργασίας στο υπουργείο Μετανάστευσης & Ασύλου ακόμη δεν εφαρμόζεται, ενώ το χρηματοδοτημένο από τη UNICEF σύστημα παρακολούθησης των ασυνόδευτων ανά 15νθήμερο στο ΕΚΚΑ απαξιώνεται.
Συνεχίζοντας, η αναπλ. τομεάρχης για την Κοινωνική Αλληλεγγύη επεσήμανε πως απουσιάζουν μεγάλες θεσμικές αλλαγές που μείωσαν τα ποσοστά παιδικής φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού:
▸ Ο νόμος για την αντιμετώπιση της Ανθρωπιστικής Κρίσης το 2015, για δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα, προπληρωμένη κάρτα για τρόφιμα από την αγορά και επιδότηση ενοικίου.
▸ Ο νόμος για το νέο επίδομα παιδιού που διπλασίασε τη δαπάνη του από 650 εκατ. ευρώ στο 1,1 δις ευρώ.
▸ Ο νόμος του 2018 για το επίδομα ενοικίου.
▸ Ο διπλασιασμός, από το 2015 ως το 2019, των vouchers για βρεφονηπιακούς σταθμούς, ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠμεΑ με ένταξη και των ανέργων. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, το σύστημα επίσημης φροντίδας της προσχολικής αγωγής παιδιών 0-6 ετών βελτιώθηκε θεαματικά. Το 2014, παιδιά κάτω των 3 ετών καλύπτονταν μόνον κατά 13%, ενώ το 2018 κατά 41% όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 35%. Και παιδιά 3-6 ετών, το 2014 καλύπτονταν κατά 65% από επίσημες υπηρεσίες φροντίδας και το 2018 κατά 95%, όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 87%.
▸ Η θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
▸ Η ενίσχυση των γονιών ανάπηρων παιδιών με συμμετοχή στο 15% των υποχρεωτικών προσλήψεων στο Δημόσιο.
▸ Η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τα ανασφάλιστα παιδιά, ανάπηρα και μη, που σήμερα κινδυνεύει αφού, εν μέσω πανδημίας, ψήφισαν νόμο που απαγορεύει τη συνταγογράφηση φαρμάκων, θεραπειών και εξετάσεων από ιδιώτες γιατρούς και παραπέμπει στα δημόσια νοσοκομεία.
▸ Τα σχολικά γεύματα που το 2019 έφθασαν τις 185.000 με δέσμευση το 2023-2024 να φθάσουν σε όλα τα 600.000 παιδιά του δημοτικού. Η ΝΔ τα πάγωσε για φέτος και τώρα ανακοίνωσε αύξησή τους στα 220.000 γεύματα ως το 2023-24.
▸ Η μετατροπή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης σε εθνικό νόμο, ο Αντιρατσιστικός Νόμος και η δημιουργία των Σπιτιών του Παιδιού, για παιδιά που φθάνουν στη δικαιοσύνη, είτε ως θύματα, είτε ως μάρτυρες, στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τον Πειραιά και το Ηράκλειο, Δυστυχώς, μόλις πριν 5 ημέρες ξεκίνησε η λειτουργία του πρώτου Σπιτιού στο Παλαιό Φάληρο.
▸ Η ένταξη στα Κέντρα Κοινότητας, μέσω του ΕΣΠΑ, 100 Κέντρων Στήριξης Οικογένειας για προβλήματα βίας και κακοποίησης μητέρων και παιδιών, bullying, εξαρτήσεων.
▸ Τα προγράμματα για τους Ρομά στην περίοδο 2017-2023 που εκπονήθηκαν από την Ειδική Γραμματεία Ρομά, την οποία η ΝΔ κατήργησε αμέσως μόλις ανέλαβε, με αποτέλεσμα προγράμματα που χρηματοδοτούνται από τον ΕΟΧ και το ΕΣΠΑ έχουν παγώσει. Ενώ οι Ρομά κινδυνεύουν σήμερα να χάσουν τα επιδόματά τους αν έστω κι ένα παιδί της οικογένειας χάσει τη χρονιά λόγω απουσιών.
Στο πλαίσιο αυτό, η Θεανώ Φωτίου τόνισε πως η μείωση των δεικτών οφείλεται και στο συντονισμό των συγκεκριμένων δράσεων μέσω του ψηφιακού Εθνικού Μηχανισμού Παρακολούθησης & Αξιολόγησης των πολιτικών κοινωνικής ένταξης, διασυνδεδεμένου με τα Κέντρα Κοινότητας και τον ΟΠΕΚΑ. Τα φετινά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν ότι η παιδική φτώχεια ήταν 22,8% το 2006, προ κρίσης, την παραλάβαμε το 2015 στο 26,6% και την παραδώσαμε το 2019 στο 21,1%, χαμηλότερο και από το 2006, σε περίοδο -υποτίθεται- μεγάλης ανάπτυξης.
Τέλος, η αναπλ. τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την Κοινωνική Αλληλεγγύη υπογράμμισε ότι χρειάζεται ανάλυση, και από τη UNICEF και από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, όλων των παραμέτρων, επιτευγμάτων και παλινωδιών, και κινητοποίηση ισχυρών δαπανών για να μπορέσει να τελεσφορήσει ένα Εθνικό Σχέδιο για τα Δικαιώματα των Παιδιών, σε μια χώρα που ακόμη βρίσκεται μεταξύ των τριών χωρών της ΕΕ με τον μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας και αποκλεισμού για τα παιδιά.
